Sociaal denken, duurzaam doen
Met veel plezier gaf Eva (42) les in de bovenbouw van het basisonderwijs. Tot drie jaar geleden. ‘Ik sloeg letterlijk dicht op een dag. Mijn ogen werden helemaal dik, ik kon bijna niet meer kijken. Mijn collega’s zeiden: “Wat heb jij nou? Ik denk dat je naar huis moet!” Eerst dacht ik dat het griep was; dat ik na een weekje wel weer aan het werk kon. Maar nee. Het was een stevige burn-out. Via de huisarts kwam ik bij een psycholoog, via de psycholoog bij een coach. Op een gegeven moment dacht ik: het gaat weer wat beter, wat kan ik doen om weer terug te keren in het arbeidsproces? Ik moest er niet aan denken om meteen weer voor de klas te gaan staan, raakte paniekerig bij het idee alleen al. Via de website van ZwolleDoet! kwam ik bij Kringloop Zwolle terecht en ik werk hier nu een dik jaar bij restaurant Deksels: twee keer vier uur in de week. In de keuken voel ik me fijn, het is klein en veilig, en koken is mijn hobby.’
‘Een burn-out is rampzalig,’ zegt Eva. ‘Ik kon niet uit bed, ik kon niet naar bed, alles kostte te veel energie. Aankleden, mijn lenzen in doen, het was een ramp. Ik kwam helemaal niet vooruit, ik kon niets. Het was één lamlendige ellende. En ik voelde me zó nutteloos. Ik ben echt een doener van huis uit en nu ging ik van fulltime werken naar helemaal nul. Het was heel deprimerend. Ik ben niet als zodanig gediagnosticeerd, maar ik denk wel dat ik echt depressief was. Er is gewoon helemaal niets meer om vrolijk over te zijn, echt niet. Thuis was het veilig, maar dat was ook niet goed — je kunt niet alleen maar thuis blijven.’ Gelukkig kwam de hulpverlening snel op gang. ‘Ik heb heel veel geluk gehad met de doorverwijzingen en ik trof fijne mensen, daar ben ik heel dankbaar voor.’
Maar dan ben je er nog niet. ‘Je moet keihard aan het werk met jezelf,’ vertelt Eva. ‘Het is heel belangrijk dat je eerlijk en open bent, niet alleen naar je psycholoog en je coach, maar ook naar jezelf.’ Ze startte met twee uur per week bij Deksels. ‘Dat was het minimum waar je hier mee kunt beginnen, maar zelfs daar valt nog over te praten. Het was zo zwaar. Ik was na die eerste twee uur helemaal afgedraaid: zoveel indrukken en nieuwe dingen. Een van mijn persoonskenmerken is dat ik het heel graag heel goed wil doen. Ik moest anders leren werken: ik hoefde niet alles en iedereen in de gaten te houden, ik hoefde niet keihard alleen maar door te gaan. Er was ook niemand die dat van me vroeg, dat deed ik alleen maar zelf. Deksels is een heel geschikte plek om dit soort arbeidsmatige processen te oefenen.’
‘Hier staat men open voor mensen van allerlei pluimage die een plek zoeken waar ze betekenisvol werk kunnen doen, kunnen integreren, kunnen opbouwen,’ zegt Eva. ‘Ik gun zoveel meer mensen deze plek! Je kunt overal over praten, alles is oké. Ik ben hier zelfs een tijdje nog gestopt omdat ik het even niet aankon. Herstel gaat namelijk niet in een rechte lijn omhoog: een stap verder, weer een stap terug en blijven doorzetten. Gelukkig bleven de deuren openstaan en kon ik gewoon weer terugkomen.’ Ze bouwde op van twee naar tweemaal twee uur en nu tweemaal vier uur per week. ‘Het gaat langzaam steeds beter. Inmiddels doe ik ook vrijwilligerswerk bij de bibliotheek, ik begeleid een leerling van het speciaal onderwijs met lezen. En ik volg een loopbaantraject om te kijken hoe ik in de toekomst verder ga, want de eerstkomende jaren is het onderwijs nog een stap te ver voor mij.’
‘Dit is een heel belangrijke leerfase voor mij,’ aldus Eva. ‘Ik ben hartstikke blij dat deze plek bestaat waar ik zoveel mág leren. En dan gaat het niet alleen om de keukenvaardigheden. Maar het gaat vooral over mij: hoe ik omga met het werk, met de collega’s, met de druk die ik mezelf opleg — waardevolle lessen. Ik mag hier oefenen en het mag ook niet goed gaan. Dat vind ik heel fijn. Ik voel me hier gekend. Ik ben hier gegroeid, mezelf geworden.’ Ze weet ook hoe dat mogelijk is geweest. ‘Er is echt ruimte voor iedereen. Wat je achtergrond ook is, de deur staat open. Mensen op een goede manier begeleiden, dat leer je niet uit een boekje. Dat moet je voelen, dat moet je leven, dat moet je ademen. Bij de mensen hier zit het van binnen. Dat maakt het zo warm en waardevol!’
Stichting Kringloop Zwolle en Stichting Noggus&Noggus streven ernaar om de belangrijkste spil in circulaire economie te zijn in de regio, waarbij in de breedte sociale impact wordt gecreëerd voor en door inwoners, en waar medewerkers een veilige en inclusieve werkomgeving wordt geboden waar zij gezien worden.
038 – 422 06 06
Copyright © 2024 Stichting Kringloop Zwolle en Noggus&Noggus All Rights Reserved.