Angèle was vijftien toen ze in 1987 tijdens de Binnenlandse Oorlog in Suriname met haar moeder en zusje naar Nederland vluchtte. ‘Ik had geen idee wat me te wachten stond’, zegt ze. ‘De overstap naar Nederland was groot: een nieuw land, nieuwe regels, een andere cultuur.’ Ze konden terecht bij Nederlandse vrienden in Zwolle en bouwden van daaruit een nieuw bestaan op. Haar moeder had al eerder haar hoofdakte in Nederland gehaald en vond werk in het onderwijs. Het gezin zette door, maar voor Angèle werd de overgang zwaar. De stress van de vlucht en het opnieuw moeten aarden in een totaal andere omgeving eiste z’n tol. Ze hoorde stemmen in haar hoofd. ‘Maar ik bleef proberen, ik zette door’, zegt ze. ‘Ik wilde gewoon iets van mijn leven maken.’ Ze haalde haar havodiploma en volgde vier jaar lang een hbo-opleiding, maar het ging niet. Ze koos voor een secretaresseopleiding en werkte vervolgens in talloze administratieve functies. Nooit liet ze zich wegzetten door tegenslag.
Het bleek echter lastig om een reguliere baan vol te houden. Angèle kwam in behandeling bij GGZ Dimence en werd opgenomen. Ze had psychoses en kreeg uiteindelijk de diagnose schizofrenie. Via de RIBW ging ze bij sociaal werkbedrijf De Werkelaar werken, nu Vakmensen. Dat moment werd een keerpunt. Stap voor stap hervond ze haar evenwicht. De Werkelaar werd haar vaste anker, een stabiel fundament in haar leven. ‘Vanaf toen ging het beter. De RIBW adviseerde me om begeleid te gaan wonen, maar ik wilde mijn eigen plek. Op de academie voor Zelfstandigheid heb ik geleerd om goed voor mezelf te zorgen en ik heb nu veel meer rust in mijn hoofd.’
Bij Vakmensen doet Angèle productiewerk, en dat doet ze met plezier. Het werk varieert: boortjes verpakken, stickers plakken, Apple Airtags verkoopklaar maken, hondentraktatiepakketjes maken, kartonnen winkeldisplays vouwen: wat er maar binnenkomt. De werkvloer bruist van activiteit. Mensen met heel verschillende achtergronden werken er naast elkaar, van statushouders tot mensen met een psychische kwetsbaarheid. ‘Het is hier fijn en gezellig,’ vertelt Angèle. ‘Iedereen heeft hier een verhaal, net als ik. Je hoeft je niet anders voor te doen. En je kunt hier groeien. Vroeger was ik bijvoorbeeld helemaal niet handig, maar door dit werk heb ik geleerd efficiënt en geduldig te werken.’ Bij Vakmensen vindt ze structuur, sociale veiligheid en een sfeer die past bij haar tempo. ‘Het werk vraagt concentratie, maar geeft tegelijkertijd rust.’
Naast Vakmensen werkt Angèle als vrijwilliger bij Stichting Kringloop Zwolle. Daar heeft ze haar eigen ‘koninkrijkje’: de afdeling cd’s, dvd’s en luisterboeken. ‘Ik controleer, sorteer, beoordeel op krassen en wissel hoesjes als dat nodig is.’ Ze werkt er drie dagen per week en functioneert zelfstandig. ‘Ik ben daar verantwoordelijk voor mijn eigen werk. Dat voelt prettig. En als er op het gebied van de cd’s niks te doen is, help ik gewoon bij het textielsorteercentrum. Je doet het samen.’ De combinatie van zelfstandigheid en routine past haar goed. De twee werkplekken vullen elkaar aan. ‘Bij de Kringloop vind ik het werk zelf het leukst,’ zegt ze. ‘Bij Vakmensen vind ik vooral de sfeer fijn.’ Twee werelden, twee functies, één rode draad: Angèle doet ertoe, op beide plekken.
Op LinkedIn is Angèle een bekende naam onder de WaardeRing-partners. Ze leest, liket en deelt veel berichten over circulariteit, sociale kansen en duurzaam werken. Niet omdat het moet, maar omdat ze zich verbonden voelt met het netwerk. ‘Ik vind het belangrijk dat er aandacht is voor milieu,’ zegt ze. ‘En dat mensen die buiten de boot vallen toch mee kunnen doen.’ Door haar werk bij zowel Vakmensen als Kringloop Zwolle ervaart ze WaardeRing van binnenuit. ‘Het gaat niet alleen om spullen,’ zegt ze. ‘Het gaat ook om mensen, om wie ergens kan meedoen. Hier kijken ze naar wat wél kan. Dat waardeer ik enorm.’
Van de vlucht uit Suriname tot het vinden van haar draai bij Vakmensen en Kringloop Zwolle; Angèle heeft de kunst van veerkracht tot een stille expertise gemaakt. Ze werkt, leert, helpt, deelt en bouwt mee aan een circulaire regio waar menselijkheid net zo belangrijk is als duurzaamheid. WaardeRing draait om kansen voor materialen. Maar het draait net zo goed om kansen voor mensen. Angèle laat zien hoe waardevol dat kan zijn.