Sociaal denken, duurzaam doen

‘Wonen in je eigen theepot’: van kopje tot baksteen, in Zwolle bouwen ze straks met oud servies

De eerste steen leggen

Die installatie vermaalt kopjes, schoteltjes en bloempotten tot gruis. In een fabriek krijgt het servies een tweede leven.
 
Gerard Bosman is directeur van handelsbedrijf Aberson. Hij krijgt de keramiek. Dat gaat na het vermalen in grote hoeveelheden naar een fabriek die de deeltjes in bakstenen verwerkt. Die verkoopt hij door aan aannemers, die er huizen van bouwen.
 
De gemeente Zwolle is enthousiast over het duurzame initiatief. „We zijn heel serieus aan het overwegen deze stenen te kopen”, zegt woordvoerder Myon Padding. „We zoeken naar een project binnen de Spoorzone waar het goed zou passen.”
 
„Grondstoffen raken een keer op”, zegt Jan Tepper. Hij is manager van de Zwolse kringloopwinkels. „Keramiek is dan een heel mooie oplossing. Het is een heel mooi restproduct, geen afval.”
 
Toch wil kringloop-woordvoerder Eline Westervaarder een misverstand voorkomen. „We willen geen keramiek ontvangen. Mensen moeten niet denken: ik heb thuis nog een kapotte kop en die breng ik maar mooi naar de kringloop. We willen gewoon goede spullen voor de winkel.”
 
Echter, kapotte kopjes en schotels zitten er in de praktijk altijd tussen. De kringloop kiest er dan voor ook dat materiaal zo goed mogelijk te verwerken. Zo krijgt zelfs onvermijdelijk afval nog een functie.

Tweede kans

Bij stichting Kringloop Zwolle wordt namelijk niet gepraat over afval. „We noemen het grondstoffen”, zegt Tepper. „Slechts 5 procent van alles wat we binnenkrijgen, is echt niet meer bruikbaar. De rest krijgt een tweede kans.”
 
Dat geldt voor alle materialen. Ze krijgen een plek in de winkel, komen terug als nieuwe kaars en plastic bakken worden balletjes voor teddybeervulling.
En oud aardewerk wordt dus een baksteen.
 
„Omdat de kringloop de keramiek zo goed sorteert, hoeven wij er eigenlijk niets aan te doen. Dat scheelt heel veel tijd”, zegt Bosman.
 
Voordat Aberson grootschalig begint met produceren, blijft het bedrijf de komende tijd druk met het inzamelen van keramiek. Voor één baksteen is daar 400 gram van nodig. „Dat zijn ongeveer vier theekopjes. Een gemiddelde woning heeft 6500 bakstenen nodig. 26.000 kopjes dus.”
 
Volgens Bosman kan het project veel groter worden. „Het komt nu bij twee kringloopvestigingen vandaan. Als je dit landelijk zou doen, is er een enorm potentieel aan restmateriaal beschikbaar.”
 
Aberson wil hiermee vooruitlopen op mogelijke toekomstige duurzaamheidsregels voor bedrijven. „Dat is een bewuste keuze. Wij zijn een commercieel bedrijf, dus het is een leuk verhaal om te vertellen, dat zeg ik eerlijk. Maar ik hecht oprecht veel waarde aan duurzaamheid.”

Logisch

Hij noemt het voor nu een echt Zwols project. „Ik vind het leuk, maar ook logisch dat de eerste keramiekbaksteen in Zwolle gelegd wordt. De keramiek komt immers uit Zwolle. Maar het gaat allemaal nog wel even duren, hoor.”
 
„Stel je voor”, zeg Tepper, dromend over de huizen die gebouwd worden van de keramiekbakstenen. „Dan woon je dus in je eigen theepot.”
 
Bosman: „Of in oma’s oude servies.”